دوره تجربه محور مدیریت پروژه های معدن وصنایع معدنی_۳

جلسه سوم –دوره تجربه محور مدیریت پروژه با دکتر علی اصغر پورمند

بسم الله الرحمن الرحیم

 این جلسه، جلسه سوم دوره تجربه محور مدیریت پروژه است و من فکر می کنم اگربا یک سوال شروع کنید بهتر باشه.

حضار :

با تشکر از شما و توضیحاتی که در دو جلسه قبل راجب به مدیریت پروژه داشتید در انتهای جلسه قبلی تعریفی از مدیریت پروژه داشتید، خواهشم اینه که ثروت آفرینی و مدیریت حرفه ای  که تو دل این موضوع هست رو بیشتر باز کنید و برامون توضیح بدید.

 دکتر پورمند :

 خب من قبل از اینکه در خصوص ثروت ، ثروت آفرینی و مدیریت حرفه ای  بخواهم صحبت کنم بسته به زمانی که در اختیار داریم باید این نکته را عرض کنم که در هر موضوعی که انسان بخواهد فعالیت کنه باید تعریفش معلوم باشه ،اگر تعریف معلوم نباشه ما اقدامات درستی رو شاید نتونیم انجام بدیم .

 در جلسه قبل در واقع مدیریت پروژه را تعریف کردیم که” ثروت آفرینی با مدیریت حرفه ای  در راستای چشم انداز، ارزش، ماموریت از طریق فرایند مدیریت که میشه برنامه ریزی اجرا و کنترل “

حالا ما اینو باید یک مقدار بازش کنیم در این جلسه سعی میکنیم در خصوص ثروت صحبت کنیم که وقتی ما میگیم ثروت، منظورمون از  ثروت چیه؟

 تعریفی که ما از ثروت داریم یعنی” ثروت یعنی انباشت فرصت ها”  اما شما احتمال داره از یه عده ای سوال کنید ثروت رو , اونها بگن پول ! مکنت ! من نمیخوام بگم اون درست هست یا درست نیست وهیچ ارزیابی و قضاوتی ندارم ولی به نظر میرسه که ثروت یعنی انباشت فرصت ها.

 اگر بخوام یه مثال بگیم که ببینیم این فرصت هایی که ما میگیم یعنی چی، ببینید ما مثلا در رشته معدن، مینرال ها و کانی ها ،انباشت فرصت ها است، کانسار ها انباشت فرصت ها است. حالا اینا هنوز تبدیل به معادن نشده، فرض کنیم که تبدیل به معادن میشه .دریا، جنگل، انسان ها خودشون و اصلا نظام هستی ثروت هست، چرا ؟چون انباشت فرصت ها است .

خب حالا ما میگیم که ثروت آفرینی یعنی چیه؟ ثروت آفرینی ما اول باید بگیم که چه چیزی ثروت آفرینی نیست .اینجا منظور اصلا ثروتمند شدن نیست، احتمال داره شما وقتی میخوای ثروت آفرینی بکنید، مکنت خیلی خوب هم به دست بیارید، اما اینجا منظور ثروتمند شدن نیست.

ثروت آفرینی یعنی شما یه سازوکاری رو ایجاد میکنید که بتونید از فرصت ها خلق ارزش بکنید، و  این فرصت ها خب وجود داره حالا باید چی کارش بکنید؟ اگر بتونیم ازش یه ارزشی رو خلق بکنیم این میشه ثروت آفرینی و خود این ثروت آفرینیه ثروت های جدیدی رو ایجاد میکنه که باز میشه اون انباشت فرصت ها، یعنی در واقع خیر کثیره دیگه! یعنی در دل خودش زایش کرده.

 مثلا من اگر بخوام اینجا اشاره بکنم ببینید ثروت فراتر از منابع مالی و سرمایه ای هست ، من نمیخوام بگم منابع مالی و سرمایه ای ثروت نیست ، دارایی هم جزو ثروته، منابع مالی جزو ثروته، اما اون چیزی که این ها رو در اختیار میگیره اون کیه؟ اون چه کسیه؟ کسیه که ثروت آفرینه! اونا این رو در اختیار نمیگیرن، یعنی اینجور نیستش که ما تصور بکنیم که یه منابع مالی میتونه خلق ثروت بکنه،نه! منابع مالی یه ابزاریه برای کسی که بلده ثروت آفرینی بکنه!

 در واقع ثروت آفرینی به نظر میرسه که مدل ذهنی ثروت آفرینه! میتونه از همه چی خلق ارزش بکنه، میتونه و واقعا من در طول سالی ها دیدم آدم هایی رو در بخش خصوصی که از هیچی همه چی درست میکنن و این اون مدل ذهنی ثروت آفرینه!

 خب اگر این کافیه بریم یه خورده روی مدیریت ، که وقتی ما میگیم مدیریت حرفه ای یعنی چی؟ ما وقتی که مدیریت حرفه ای  رو بخواییم صحبت کنیم ، اول ببینیم تعریف ما از مدیریت چیه؟ ما این تعاریف استانداردی که در کتابها، دوره ها وجود داره، اینا همه رو قبول داریم یعنی اینا همش در جای خودش درسته. ولی احتمال داره یه سری بخواهیم اینا رو بازتر کنیم و یه مقدار یه تعریف مثلا شاید جدیدتر ی داریم .ساده ترینش مثلا میگن مدیریت یعنی اداره کردن که این هم درسته .من یه چند تا تعبیر رو بهش اضافه میکنم میگم: مدیریت تدبیر و تدبر هست یا بگم اول بهتره بگم تدبر.

“تدبر و تدبیر” تدبر و تدبیر یعنی چی؟” تدبر “یعنی این که شما موضوعات مربوط به اون مسئله ای که باهاش مواجه هستین، اینا رو به ترتیب دریافت میکنین، یعنی یه مراتبی داره، این مراتب رو از کل به جز شما دریافت میکنین! تدبیر یعنی چی؟ یعنی این که شما اینا رو به دیگران میخواهید منتقل کنین یا میخواهید تصمیم بگیرید، شما باز باید با همون نظم. پس ما همواره همه ما،  در  همه حال در  وحله اول،در حال تدبریم و بعد در حال تدبیر هستیم.

این دو تا لازم و ملزوم هم هستن. یکی دو تا دیگه هم نکته من اضافه بکنم یکی هم قبض و بسطه.

 ببینید قبض و بسط، شما دیدید ما در مسائل پزشکی هم داریم دیگه، بسط وقتی میدیم یعنی مثلا داریم وسعت میدیم وقتی قبض میشه یعنی اینو داریم جمع جورش میکنیم فشرده ترش میکنیم، یعنی میشه قبض و بسط.

 یکی از تعاریفی دیگه ای که در مدیریت وجود داره ما دائما در حال قبض و بسط هستیم . منتها باید بدونیم چه وقتی قبضه چه وقتی بسطه.

 یکی دیگه هم” رتق و فتق” هست. شما دیدید مثلا میگن که فلانی در حال رتق و فتقه امور است . خب رتق و فتق یعنی چی؟ یعنی این که باز میکنه میبنده! شما مثلا فرض کنید که ما در یک جاده ای که مثلا حرکت میکنیم ،شما دیدی یه جایی، احتمال داره جاده باریک بشه یه جایی احتمال داره راه پهن بشه اینا میشه رتق و فتق. این به صورت در واقع قبض و بسط نمیشه.

 اگر  نکته دیگه هم در مدیریت بخواییم بهش بپردازیم، که من فکر میکنم این یک مسئله فوق العاده مهمیه در کنار اون مسئله که وجود داره این هست که” هیچ انسانی از شمول مدیریت خارج نیست” همه انسانها حتی از زمان تولدشون دارن مدیریت میکنن! منتها شعاع تأثیر و دامنه مدیریت افراد متفاوته، ولی ما وقتی میگیم مدیریت ، برداشت عمومی حتی توی سازمان ها هم هست که تصور میشه حتما باید یه میزی داشته باشه یه عده ای پرسنل باشن این به اینها ارجاع بکنه! مثلا فکر میکنیم مدیریت یعنی این !

مدیریت از مدیریت برخود شروع میشه، محیط داخلیه، محیط بیرونیه و واقعا من فکر میکنم که “مدیریت از  خانواده شروع میشه.” از خانواده شروع میشه ، در مدارس در اجتماع ادامه پیدا میکنه و هی دامنه اش وسیعتر  میشه . برای افراد مختلف دامنه ها میتونه متفاوت باشه اما هیچ کس به اصطلاح در واقع از شمول این خارج نیست.

 خب ما میدونیم این که مدیریت حرفه هست که به نظر من از این به بعد بحث یه مقداری به وارد یه موضوعاتی میشه که خیلی ابعاد وسیعتری  میگیرد  و این که مدیریت یه حرفه هست رو بذاریم برای جلسه بعد و من تاکید میکنم در جلسات بعد که “مدیریت یه حرفه هست”

خیلی متشکرم