مدیریت مسیر حرفه ای – ۵

مدیریت مسیر حرفه ای -پورمند

جلسه ۵ – مدیریت مسیر حرفه ای

دکتر پورمند :

بسم الله الرحمن الرحیم

 جلسه پنجم مدیریت مسیر حرفه ای را انشاالله امروز ارائه می کنیم( به صورت خلاصه)

 خب ما باید ببینیم که این بازتعریف مسیر حرفه ای که میخوایم انجام بدیم ، این ریشه اش در اون سازمان یا شرکت یا حرفه یا در خودمون هست.

 به هر حال اکثرا دیده شده که در این مسیر ، بیشتر توجهشان معطوف به اون سازمان میشه.

 مثلا تصور میکنند که باید از اون شرکت یا اون محل کارشون یا حتی حرفه شون ، در واقع مهاجرت کنند و یک مسیر دیگه ای رو طی بکنند.

 نه اینکه اصلا این نباشه ولی باید مواظبت کرد که ما بیش از حد قربانی وسوسه مهاجرت از شغل یا از آن سازمان نشویم و احتمال دارد که اگر ما بخواهیم یک بازتعریفی از مسیر حرفه ای داشته باشیم، احتمال بیشترش این است که مربوط به محل کارمان نباشد.

 احتمالا شاید مربوط به نقش فعلی ما هم باشد.

 خب ما همه مان همواره در یک فرصت خیلی عالی قرار داریم و اگر از این فرصت که همان تغییراته، درست استفاده کنیم، می توانیم مهارت یا مهارت های جدیدمون را گسترش بدیم.

 اما باید بدونیم که تغییر تدریجی هست، درونی هست و دفعتا نیست و احتمال داره که در داخل یک حرفه و یا یک شرکت فرصت هایی وجود داشته باشه که اون باعث می شه ما مهارت هامون رو گسترش بدیم و یک نقش جدید و قطعی که برای خودمون تعریف می کنیم آنها رو یک بهسازی داشته باشیم و از این رهگذر همه سود می برند.

 خب اما شناسایی فرصت های جدید و ارتقاء علائق، ارزش ها و مهارت ها.

ما داریم راجع به حرفه صحبت میکنیم.

 میتونه یک نفر این حرفه رو در یک سازمان داشته باشه.

 میتونه برای خودش داشته باشه.

 میتونه در اشکال مختلف.

 پس ما تمرکزمون معطوف بر حرفه است.

 اما اینو باید بدونیم اگر برای یک سازمان هم وجود داشته باشه، مشروط بر اینکه اون سازمان خودش یه سازمان حرفه ای باشه.اگر یک سازمان حرفه ای نباشه ، قطعا در اونجا توسعه مسیر حرفه ای با چالش هایی مواجه میشه.

 ولی به هر صورت، حرفه و یا شرکت و سازمان ها، اینها به افرادی احتیاج دارن که اولا اینها همواره در حال یادگیری پیوسته باشند.

 ببینید این جملات و این لغات انتخاب شده است.

 یعنی نباید ازش گذشت.

 تک تک واژه ها رو باید بهش دقت کرد.

 همواره در یادگیری پیوسته باشه.

 دوم مرتبا علائق، ارزش ها و مهارت هاشون رو ارزیابی کنند.

 کارکنان سرمایه موفقیت حرفه و یا سازمان و یا شرکتشون هستند.

 مهارت ها و رفتارهای مورد نیاز آینده حرفه رو باید درک کرد.

 من فرصت ندارم که بخوام در خصوص انواع ادراکات صحبت کنم.شاید در اینجا جایش هم نباشه.

 وقتی که ما میگیم درک کرد. خود این ادراک یه مسئله خیلی مهمیه

 و توانایی پاسخگویی سریع و انعطاف پذیر رو داشته باشه تا بتونه توانایی های خودشون رو توسعه بده.

 یک حرفه و یا یک شرکت و یا یک سازمان به افرادی در حرفه نیاز داره که بتونه بین وظایف قاعده‌مند و پروژه های خاص یعنی بین مولفه های ساختار یافته و ساختار نیافته توان سوییچ کردن داشته باشه.

 پس ما همواره در حرفه مون اگر حرفه داشته باشیم و اون را حرفه تلقی کنیم ،دائم بین مولفه های ساختار یافته و ساختار نیافته قرار داریم و باید بتونیم سریع این ها رو سوییچ کنیم.

 خب اما ما با چالش هایی مواجه می‌شیم. این چالش ها خودش مدیریت می‌خواد.رهبری می‌خواد، چالش ها.

 یکی اینکه باید از صحبت با همکارانمون و مخصوصا جوونترها درباره چالش های توسعه مدیریت مسیر حرفه ای ، باید لذت ببریم.

 مدیریت مسیر حرفه ای در واقع در مورد توسعه واقعی کارکنان است، اما ما نباید صرفا روی عناوین متمرکز شویم.

 مثلا رئیس، معاون، مدیر

ما وقتی که روی اینها متمرکز میشیم در واقع داریم روی یک چیز اشتباهی متمرکز میشیم و من دیدم و میبینم که اکثرا اتفاقا روی عناوین متمرکز میشن.

 اصلا تمام تلاششون برای این است که تو این عناوین و حتی وقتی هم یک عنوان جدید بهشون میدن، اینها در این عنوان اصلا نوع تعاملشان و رفتارشون تغییر میکنه.

 باید تمرکز روی وظیفه و در اون موقعیت فعلیمون متمرکز بشه.

 باید روی انجام درسته کارمون متمرکز بشیم و یاد بگیریم که چطوری با خودمون چالش داشته باشیم.

 ما در چالش با خودمون شاید به یکسری نتایج برسیم.

 مثلا ، احتمال داره به این نتیجه برسیم که ما دیگه در این حرفه پیشرفتی نخواهیم داشت، اونوقت باید بریم شغلمون رو تغییر بدیم ،یا بگیم نه ما نیازی به تغییر شغلمون نداریم.

 اینجا باید خودمون رو ارتقا بدیم، دانش مون رو ارتقا بدیم، مهارت هامون رو توسعه بدیم و شاید بعضی گاهی اوقات به این نتیجه برسیم که مهارت ها و دانش های فعلی ما کافی است.

 خیلی خلاصه بخوام عرض کنم، تمرکز روی عنوان شغلی نمی تونه به توسعه مدیریت حرفه ای مسیرتون کمک کنه.

 انشاالله در جلسات آینده این موارد رو با جزییات بیشتری صحبت خواهیم کرد. متشکرم.

تحلیل جلسه ۵  – مدیریت مسیر حرفه ای

محتوای جلسه پنجم مدیریت مسیر حرفه‌ای با ارائه دکتر پورمند، محورهایی مهم و تأمل‌برانگیز دارد که با نگاهی تحلیلی می‌توان آنها را به چند دسته کلیدی تقسیم کرد:

۱. مسئله اصلی: منشأ بازتعریف مسیر حرفه‌ای

دکتر پورمند در ابتدای جلسه به یک سؤال بنیادین اشاره می‌کند:
آیا نیاز به تغییر مسیر شغلی ما از سازمان و حرفه‌مان نشأت می‌گیرد یا از خود ما؟

 تحلیل:
این پرسش، اساس نگاه «درون‌محور» به توسعه مسیر شغلی است. درواقع تأکید ایشان بر این است که تغییر حرفه یا شرکت همیشه راه‌حل نیست؛ گاهی ریشه در نارضایتی‌های درونی، خلأ مهارتی یا نداشتن ادراک دقیق از موقعیت فعلی نهفته است.
این نگاه از تفکر سیستمی و خودآگاهی عمیق در مدیریت مسیر شغلی حکایت دارد.

۲. وسوسه‌ی مهاجرت شغلی؛ دام ذهنی رایج

دکتر پورمند هشدار می‌دهد که نباید به صرف نارضایتی یا احساس رکود، به تغییر سازمان یا شغل فکر کرد.

 تحلیل:
در بسیاری از مشاوره‌های شغلی نیز این مسأله مطرح می‌شود که افراد به‌جای مواجهه با چالش‌ها و رشد درون موقعیت فعلی، دچار نوعی «فرار به جلو» می‌شوند.
این دیدگاه بر پایداری حرفه‌ای و پرورش مهارت در بسترهای موجود تأکید دارد.

۳. تغییر؛ فرآیندی تدریجی و درونی

“تغییر تدریجی است، درونی است و دفعتاً نیست.”

 تحلیل:
این جمله کلیدی جلسه است. در حوزه توسعه فردی، تغییر پایدار با تغییر عادت‌ها، نگرش‌ها و مهارت‌ها آغاز می‌شود، نه با تغییر بیرونی صرف.
دکتر پورمند به‌خوبی تأکید می‌کند که گاهی فرصت‌های رشد، در دل موقعیت فعلی ما نهفته است؛ اگر با زاویه دید جدیدی به آن نگاه کنیم.

۴. محور توسعه: حرفه، نه عنوان شغلی

“تمرکز روی عنوان شغلی نمی‌تونه به توسعه مدیریت حرفه‌ای کمک کنه.”

 تحلیل:
این دیدگاه انتقادی به فرهنگ عنوان‌محور در سازمان‌هاست؛ جایی که افراد برای ارتقاء سمت، ارزش قائل‌اند اما به عمق نقش و مسئولیت خود بی‌توجه‌اند.
ایشان خواهان تمرکز بر یادگیری، وظیفه‌محوری، مهارت‌آموزی و رشد درون‌نقشی است، نه پیگیری صرف القاب مدیریتی.

۵. نقش یادگیری و ارزیابی مداوم

سه مهارت کلیدی مورد تأکید:

  • یادگیری پیوسته
  • ارزیابی مستمر علائق، ارزش‌ها و مهارت‌ها
  • درک آینده و رفتارهای موردنیاز آن

 تحلیل:
ایده «یادگیری پیوسته» ستون مرکزی مدیریت مسیر حرفه‌ای در عصر متغیر امروزی است. دکتر پورمند با انتخاب دقیق واژگان، نشان می‌دهد که توسعه حرفه‌ای وابسته به فرهنگ یادگیری فردی است، نه ساختار بیرونی صرف.

۶. انعطاف‌پذیری و توانایی سوییچ بین وظایف ساختاریافته و غیرساختاریافته

“یک حرفه‌مند باید توانایی سوییچ بین این دو نوع وظیفه را داشته باشد.”

 تحلیل:
اشاره هوشمندانه به مهارتی حیاتی در مشاغل مدرن است. فردی که تنها در وظایف مشخص و تکراری موفق است، در برابر تحولات آینده آسیب‌پذیر است. انعطاف‌پذیری شناختی و رفتاری، یکی از شاخصه‌های کلیدی حرفه‌مندی در آینده شغلی است.

۷. اهمیت گفتگو و یادگیری بین‌نسلی

“باید از صحبت با همکاران و به‌ویژه جوان‌ترها درباره چالش‌های توسعه حرفه‌ای لذت ببریم.”

 تحلیل:
این جمله به ظرفیت یادگیری متقابل در سازمان اشاره دارد. گفتگوهای بین‌نسلی منبعی برای درک نگرش‌های نو، تجارب تازه و تبادل ایده‌های رشد است. این رویکرد، مدیریت مشارکتی مسیر حرفه‌ای را پیشنهاد می‌دهد.

۸. خودآگاهی و چالش با خود

“یاد بگیریم چطور با خودمون چالش داشته باشیم.”

 تحلیل:
خودبازنگری، درون‌نگری و بررسی نقادانه عملکرد خود، گامی حیاتی در رشد مسیر شغلی است. ایشان توصیه می‌کند افراد گاهی صادقانه از خود بپرسند:
  • آیا واقعاً جای رشدی در حرفه فعلی هست؟
  • آیا مشکل از کمبود مهارت‌های من نیست؟

این مواجهه شجاعانه با خود، پیش‌نیاز تصمیم‌گیری‌های حرفه‌ای معتبر است.

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

error: Content is protected !!