سیلیکات سدیم و کاربرد های آن

سیلیکات سدیم چیست؟

سیلیکات سدیم نوعی سیلکات قلیایی حل‌شدنی است که اولین بار توسط «ون هلمونت» در سال ۱۶۴۰ کشف شد.

هم‌چنین به نام«آب شیشه» که به صورت جامد در دسترس است.

خواص سیلیکات سدیم

در محلول های خنثی و قلیایی پایدار هستند.

در محلول های اسیدی یون های سیلیکاتی با ایزوتوپ های هیدروژن واکنش می دهند تا اسیدهای سیلیسی تشکیل دهند که تمایل تجزیه به ژل دی اکسید هیدراته دارند. به دلیل تحریک پذیری آب گرم، نتیجه یک ماده شفاف سخت به نام ژل سیلیکا است که به طور گسترده ای به عنوان یک ماده خشک کننده استفاده می شود.

این سیلیکات در برابر آتش مقاوم است.

در هر مسیر تولید، نسبت SiO_۲ به Na_۲O بالاتر باشد، غلظت هر دو ماده بالاتر و محلول چسبناکی بیشتری خواهد داشت.

ویسکوزیته محصول ناشی از تشکیل پلیمرهای سیلیکات است، در واقع اتم های سیلیکون (Si) و اکسیژن (O) توسط پیوندهای کووالانسی به ساختارهای زنجیره ای که دارای بار منفی هستند و یا حلقه هایی که دارای یون های سدیم مثبت و همچنین مولکول های آب، متصل می شوند. محلول های بسیار چسبناک می توانند به صورت اسپری خشک شوند تا دانه های شیشه ای هیدراتاسیون سیلیکات سدیم ایجاد گردد.

شبیه به پلاستیک های مبتنی بر کربن است زیرا پیوندهای سیلیکون – سیلیکون میان هر مونومر، کووالانسی هستند.

مایع تحت شرایط اسیدی واکنش می دهد تا یک ژل شیشه ای سخت ایجاد کند. این ویژگی باعث می شود آن را به عنوان عامل باندینگ در محصولات سیمانی مانند بتن و چرخ های ساینده مفید باشد.

خواص بسیار مفیدی دارد، که مهم ترین آن ها کم هزینه بودن این ماده است، بنابراین منجر به استفاده گسترده در صنایع مختلف شده است. سیلیکات مایع، ارزان است و به راحتی می تواند در دمای اتاق ذخیره شود.