با گردش محور، پره های کمپرسور (با شماره ۲ نشان داده شده اند) هوا را به داخل توربین مکش می کنند.
هوا فشرده شده در ناحیه شماره ۳ با سوخت ترکیب می شود.
با احتراق مخلوط سوخت و هوا، انرژی رانشی بسیار زیادی تولید می شود.
مقداری از این انرژی برای چرخش پره های توربین (که با شماره ۴ مشخص شده) مصرف می شود.
توربین باید بچرخد تا کمپرسور را به حرکت در آورد (محور توربین و کمپرسور یکی می باشد)
مابقی این انرژی با خروج از نازل شماره ۵، باعث رانش کل مجموعه و در نتیجه رانش هواپیما به سمت جلو می شود.
۲-سانتریفیوژ یا گریز از مرکز
این کمپرسور، عملکردی مشابه کمپرسور محوری دارد.
کمپرسور محوری، هوا را در جهت محور شفت کمپرسور فشرده می کند.
ولی کمپرسور سانتریفیوژ، هوا را در جهت شعاع شفت کمپرسور فشرده می کند.
جابه جایی مثبت
کمپرسورهای جابه جایی مثبت، با جابه جایی هوا از یک ناحیه پرحجم به یک ناحیه کم حجم، باعث مکش هوا و کمپرس کردن آن می شود.
این کمپرسورها به دو نوع کلی روتاری و رفت و برگشتی دسته بندی می شوند.